"ဒီကမ္ဘာမြေဟာကျွန်တော်တို့လူသားတွေချည်းပိုင်တာမဟုတ်ပါဘူး"

"ဒီကမ္ဘာမြေဟာကျွန်တော်တို့လူသားတွေချည်းပိုင်တာမဟုတ်ပါဘူး" ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်နဲ့ ကို လွင်မင်းသူ ရေးသားထားတဲ့ ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်ကို မျှဝေလိုက်ပါတယ်။

အရိုင်းဆန်ဆန်သဘာဝတောမိန်းမလှကျွန်းကို ကိုယ့်ဇာတိနဲ့နီးပေမဲ့ ဖြတ်သွားတာလောက်ကလွဲပြီး ထဲထဲဝင်ဝင်မရောက်ဖူးသေးဘူး။ အာဆီယံအမွေနှစ် အဖြစ်သတ်မှတ်ခံထားရတဲ့ ဒီသစ်တော့ကြိုးဝိုင်းဟာကျွန်တော်တို့လိုသဘာဝကိုချစ်မြတ်နိုးတဲ့သူတွေအတွက်ဂုဏ်ယူတန်ဖိုးထားစရာနေရာတစ်ခုပါ။
မိန်းမလှကျွန်းကို ထင်းကြိုးဝိုင်းသစ်တော အဖြစ် ၁၈၉၅ ခုနှစ် ဘေးမဲ့တော အဖြစ် ၁၉၉၄ ခုနှစ် အာဆီယံအမွေနှစ်ဥယဉ်အဖြစ် ၂၀၀၃ ခုနှစ်မှာသတ်မှတ်ခဲ့ကြောင်းသိရပါတယ်။
ဘေးမဲ့တောဆိုတဲ့အမည်နဲ့အတူ သဘာဝတောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်များကျင်လည်ကျက်စားရာစားကျက်မြေလဲဖြစ်နေပါတယ်။

ထိုအထဲမှာမှ အဓိကပြဿနာကမိကျောင်းပါ။ ပြောချင်တာကမိန်းမလှကျွန်းမှာ မိကျောင်းကိုက်ခံရတဲ့လူတွေများလာတဲ့အပေါ် မိကျောင်းတွေနဲ့ မိကျောင်းမွေးထားတဲ့သူတွေဟာ ရက်စက်လွန်းတယ်ဆိုတဲ့ လွဲမှားနေတဲ့အမြင်ကြီးအပေါ် သဘောမကျမိတာလေးပါ။
ဘိုကလေးမြို့မှ ရေမိုင် ၁၃ မိုင်အကွာမှာတည်ရှိပြီး မြေဧက ၃၃၇၇၉ ကျယ်ဝန်းတဲ့ ဒီမိန်းမလှကျွန်းမှာ ဒီရေတောမျိုးစိပ်ပေါင်း ၂၉ မျိုးရှိတယ်လို့ဆိုပါတယ်။ ရှားပါးဆောင်းခိုငှက်တွေလာရောက်အနားယူတဲ့နေရာဖြစ်သလို တရားဝင်ပုဒ်မ ၁၄၄ ထုတ်ပြန်ထားတဲ့နေရာဖြစ်တဲ့အတွက် စည်းကျော်ခိုးဝင်တဲ့ သူခိုးတွေကတော့ အခန့်မသင့်ရင်အသေပစ်ခံရနိုင်ပါတယ်။( ပစ်လဲပစ်စေချင်ပါတယ်)

မိကျောင်းတွေအကြောင်းဆက်ပြောရအောင်။ ဒီကျွန်း ဆိုတဲ့နေရာမှာ မိကျောင်းတွေဘယ်အချိန်ကတည်းကရှိနေတာလဲ?ဘယ်နေရကရောက်လာတာလဲ? ဘယ်သူတပ်အပ်ပြောနိုင်ပါသလဲ? တချို့သူတွေယူဆနေသလိုလူတွေမွေးထားတာဆိုတာဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တဲ့အရာပါ ထိန်းသိမ်းဖို့သာတတ်နိုင်မှာပါ။ သေချာတာကတော့ ရှေးနှစ်ပေါင်းများစွာကတည်းက သဘာဝအလျှောက်ကျက်စားနေထိုင်ရာနေရာလို့ယူဆနိုင်တာပါပဲ။ ဒီနယ်မြေဟာ သူတို့နယ်မြေပါ။သူ့တို့ပိုင်နက်ပါ။ကျွန်တော်တို့ကမ္ဘာမြေကိုလူသားတွေချည်းပိုင်တာမဟုတ်ပါဘူး အားလုံးအတူတူနေထိုင်တာပါ။ ဒီတော့ လူတွေကကျူးကျော်တာလား?မိကျောင်းတွေကကျူးကျော်တာလား?ဘယ်သူကလွန်သလဲ? အဖြေကရှင်းမယ်ထင်ပါတယ်။(ခံရတဲ့သူတွေကို ကိုယ်ချင်းမစာလို့ပြောတာမဟုတ်ပါ သဘာဝအရိုင်းဆန်ဆန် သမိုင်းဝင်နေရာကို တန်ဖိုးမဲ့စွာတန်ဖိုးမသိတတ်တဲ့ ကျွန်တော်တို့အားလုံးရဲ့ဖျက်စီးနေပုံကိုခံပျင်းမိလို့ပါ)
တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်ဆိုတာ Eco System နဲ့ အသက်ရှင်နေထိုင်ကြရပါတယ်။

Eco System ဆိုတာ တစ်ဦးအပေါ်တစ်ဦးမီခိုစားသုံးရတဲ့စနစ်တစ်ခုဖြစ်တယ်လို့သိရပါတယ်။တောထဲမှာရှိတဲ့ တောဝက် တောခွေးစသည်တို့ကို မိကျောင်းက စားမယ် မိကျောင်းပေါက်လေးတွေကို ငါးကြီးတွေ သိန်းငှက် စွန် စတာတွေကစားမယ် ဒီလိုပုံစံကို Eco system လို့ခေါ်တာပါ။ ဒီလိုလည်ပတ်နေတဲ့ စနစ်ထဲမှာ တစ်ခါတစ်လေ မိကျောင်းက လူကိုစားမိပါတယ် အကြောင်းမဲ့လူသားစားချင်လို့လား သူတို့လူကိုဘာကြောင့်ကိုက်တာလဲ?ဆိုတာကတော့ ရှင်းပါတယ် သူလည်ပတ်ရမဲ့ System ထဲမှာ တောဝက် တောဘဲ တောခွေး ငါးဖားအစုံပါပါတယ် ဒါတွေကိုလူတွေက စီးပွားဖြစ် ဖမ်းယူစားသုံးတဲ့အခါ အစာရှားပါးမှုဖြစ်လာပါတော့တယ် ဒါက ပြဿနာပါပဲ ဒီအခါမှာတော့ လူတွေမွေးထားတဲ့ဝက်တွေ လူတွေကိုအစာအဖြစ်ဝင်ဆွဲစားသုံးပါတော့တယ်။ မိကျောင်းတွေဟာ မိတ်လိုက်ချိန်မှာအန္တရယ်ပိုရှိတယ်လို့သိရပါတယ်။ မိချောင်းအထီးတွေဟာအမကိုလုရင်း တစ်ကောင်နဲ့တစ်ကောင်တိုက်ခိုက်တတ်ကြတယ် ဒီအချိန်မှာသူတို့နားသွားကပ်ရင် အန္တရာယ် ရှနိုင်တယ်။(သွားကပ်ရင်တော့ခံပေါ့) မိတ်လိုက်ပြီးသားအမတွေဟာ ဥဥ ရန်အတွက် 'ငှက်ကြီးတောင်' အပင်လို့ခေါ်တဲ့အပင်တစ်မျိုးနဲ့ မိခင်စိတ်အရင်းခံပြီး ခက်ခက်ခဲခဲအသိုက်တည်ဆောက်ရလေ့ရှိတယ်။ထိုအပင်တွေကိုလူတွေကခုတ်လိုက်တဲ့အခါ ပြသနာကတက်ရော။ နောက်တစ်ခုက သူအသိုက်နေချိန် မသိပဲသွားကောက်မိတဲ့အခါ ပြဿနာအကြီးကြီးကိုတက်ရော။

ဒီပြဿနာဘယ်သူ့ကြောင့်ဖြစ်နိုင်မလဲ?
လူဦးရေများပြားလာတာနဲ့အမျှ မိန်းမလှကျွန်းနားမှာ ရွာတွေတိုးချဲ့လာကြတယ်။ ဘဘာဝဆိုတာ သဘာဝအတိုင်းရှိနေသင့်တာမဟုတ်လား။ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်လာတဲ့သူတွေကလဲ တောရိုင်းတိရိစ္ဆာန်တွေ ငါးဖား သတ္တဝါတွေ ရှာဖွေပြီး ဝမ်းရေးအတွက်ပြင်ဆင်ရ ထင်းအတွက်သစ်တွေခုတ်ရ ဆိုတော့ကား နှစ်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ဒီသဘာဝတောလဲပျက်စီးသွားနိုင်ပါတယ်။ တောတွင်းတိရိစ္ဆာန်တွေအတွက် Eco System လဲဘယ်လိုမှလည်ပတ်၍မရနိုင်ပါ ဒီလိုမလည်ပတ်နိုင်တော့တဲ့အခါနေထိုင်စားသောက်မှုစားကျက်မြေပြောင်းလဲသွားပြီး အနီးနားရွာနားကလူတွေကိုအန္တရယ်ပြုရတဲ့အထိ ထိခိုက်လာပါတယ်။
နည်းပညာတွေသုံး ပိုးသတ်ဆေးတွေသုံးပြီး ငါးဖားရှာဖွေမှုဟာ ဂေဟစနစ်ကြီးတစ်ခုလုံးကိုပျက်စီးစေနိုင်ပါတယ်။ ထိုအထဲ သစ်ခိုးခုတ်တဲ့ပြသနာကရှိသေး။ဒီဂေဟစနစ်ပျက်စီးသွားလေလေ မိကျောင်းပြဿနာကပိုလာလေလေပါပဲ။ အစာဝနေတဲ့မိကျောင်းဟာ အကြောင်းမဲ့ကုန်းပေါ်တက်ပြီးလူသားတွေကိုရန်မူမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီအတိုင်းဆက်သွားရင်တော့ထိုဒေသက မိချောင်းတွေအကုန်သေရင်သေ လူသားတွေသေမှထိုပြဿနာပြီးဆုံးမဲ့သဘောရှိပါတယ်။ သေချင်းသေ အသိဉာဏ်နည်းတဲ့တိရိစ္ဆာန်(မိကျောင်းတွေ)ပဲသေရတော့မှာပေါ့။ဒါဆိုရင်ရောမျှတရဲ့လား?။
လူတွေကမိကျောင်းဆီသွားတာလား? မိကျောင်းကလူတွေဆီလာတာလား? စဉ်းစားကြဖို့လိုပါတယ် အနီးနားရွာကလူတွေလဲ သိနားလည်ပြီး သဘာဝကိုချစ်မြတ်နိုးစေချင်ပါတယ် တာဝန်ရှိသူတွေကိုလဲ သူတို့ကို သဘာဝအကြောင်းသိရှိနားလည်လာအောင် နည်းလမ်းတစ်မျိုးမျိုးနဲ့အဖြေရှာစေချင်ပါတယ်။ ဂေဟစနစ်ကိုဖျက်စီးနေတာဟာ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူတွေ ကိုယ့်မိသားစုတွေကို မိကျောင်းဆာကျွေးနေသလိုဖြစ်နေတာကို အနီးနားရွာကသူတွေသိစေချင်တယ်။ အာဆီယံအမွေနှစ်ပင်သတ်မှတ်ခံထားရတဲ့ဒီတောဟာ ထိန်းသိမ်းနိုင်ရင် တိုင်းပြည်အတွက်နိုင်ငံခြားဝင်ငွေပါတိုးနိုင်ပေမဲ့ မထိန်းသိမ်းနိုင်ရင်တော့ ဘသာဝကွင်းပြင်ကြီးပဲဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်....

P.s ကိုယ်ကိုတိုင်လဲဘာမှလုပ်မပေးနိုင်ပါဘူး သဘာဝကိုချစ်တဲ့စိတ်တစ်ခုတည်းနဲ့
#808WoodyCreationPage က ဖတ်မိတာလေး နဲ့ #Google က ရှာဖွေထားတဲ့အချက်လေးအနည်းငယ်ကို ကိုးကားရေးထားတာပါ
Peace

Credit to Lwin Min Thu

DVBရဲ့ မိန်းမလှကျွန်းအင်တာဗျူးကိုလည်းမျှဝေပေးလိုက်ပါတယ်။